Projekt "Śladami Marii Grzegorzewskiej w Warszawie" skierowany jest do uczniów i nauczycieli ze szkół nagrodzonych w konkursie "Solidarna Szkoła 2022". W ramach projektu stypendyści, a więc zdolni uczniowie z niezamożnych rodzin biorą udział w dwudniowej wycieczce do Warszawy aby poznawać stolicę Polski i życie wybitnej polskiej pedagog - Marii Grzegorzewskiej.
Wśród zaplanowanych atrakcji:
- warsztaty w Muzeum Powstania Warszawskiego i zwiedzanie ekspozycji
- zwiedzanie Muzeum Marii Grzegorzewskiej i udział w wykładzie
- warsztaty rozwojowe dla nauczycieli i uczniów w oparciu o ideę wrażliwej i bezpiecznej komunikacji
udział w koncercie muzyki klasycznej w Muzeum Pałacu Jana III Sobieskiego w Wilanowie
Fundacja Świętego Mikołaja pokrywa pełne koszty dojazdu, noclegu i wyżywienia podczas wycieczki do Warszawy.
O MARII GRZEGORZEWSKIEJ
Każdy człowiek ma prawo do szczęścia i swojego miejsca w społeczeństwie
Maria Stefania Grzegorzewska - polska pedagog, psycholog, profesor, twórczyni pedagogiki specjalnej w Polsce.
Urodziła się 18 kwietnia 1887 roku we wsi Wołucza w dzisiejszym województwie łódzkim. Jest pierwszą Polką – prekursorką – w organizowaniu szkolnictwa dla osób niepełnosprawnych: niewidomych, głuchoniemych, chorych psychicznie lub umysłowo niepełnosprawnych.
Sama odebrała, jak na kobietę końca XIX wieku, bardzo wszechstronne wykształcenie, poznała wiele uczelni europejskich. Będąc dziewczynką, uczyła się na warszawskiej pensji, potem w szkole prywatnej. Po uzyskaniu pełnoletności rozpoczęła naukę na tajnych kompletach, a od 1909 na Wydziale Przyrodniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Z powodu choroby musiała przerwać studia i wyjechała do Włoch, ale już cztery lata później wstąpiła na Międzynarodowy Fakultet Pedagogiczny w Brukseli. Wybuch I wojny światowej zmusił ją do kontunuowania studiów w Londynie. Następnie studiowała psychologię na Sorbonie, gdzie w 1916 r. uzyskała tytuł doktora filozofii. Po doktoracie zdecydowała się na pracę z osobami niepełnosprawnymi i została nauczycielką w jednej z paryskich szkół dla dzieci opóźnionych w rozwoju. Później napisze: „(…) to w Paryżu, po wizycie w szpitalu dla osób z niepełnosprawnością zrozumiałam, że (…) nie może być mowy o pięknie, harmonii, jeżeli tylu ludzi pozbawionych jest możliwości korzystania z uroków życia”.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości Grzegorzewska wraca do Warszawy. Zatrudnia się w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, gdzie zajmuje się sprawami szkolnictwa specjalnego, popularyzowaniem szkół specjalnych i ich zakładaniem. W trakcie swojej działalności społeczno-naukowej poznaje i blisko współpracuje m.in.: z Januszem Korczakiem, Józefą Joteyko, Władysławem Radwanem czy Jerzym Zawieyskim. Jest autorką wielu publikacji i książek naukowych. W całym systemie pedagogicznym Marii Grzegorzewskiej centralne miejsce zajmuje pojęcie „osobowości nauczyciela”. Grzegorzewska uważała, że wpływ na pracę pedagogiczną, w tym na sukces dydaktyczny i satysfakcję osiąganą w zawodzie, priorytetowe znaczenie ma „ postać duchowa nauczyciela i jego stosunek do grupy i jednostek”.
W 1922 roku z inicjatywy Grzegorzewskiej powstaje Państwowy Instytut Pedagogiki Specjalnej – studia magisterskie dla nauczycieli już z doświadczeniem zawodowym. Maria Grzegorzewska zostaje dyrektorem Instytutu, którym kieruje aż do swojej śmierci w roku 1967. W 2000 r. szkoła zmienia nazwę na Akademię Pedagogiki Specjalnej im. prof. Marii Grzegorzewskiej i pod tą nazwą szkoli nauczycieli do dziś. Uczelnia w tym roku obchodzi swoje 100-lecie istnienia, a Sejm RP 14 października 2021 r. ogłosił 2022 rok, rokiem kobiet: Marii Konopnickiej, Wandy Rutkiewicz i Marii Grzegorzewskiej.
